Ik vertrek…. langdurig naar het buitenland

Daar is dan het moment. Afscheid op Schiphol. Ze zijn er allemaal om ons uit te zwaaien. Ik oog ontspannen maar ben dat niet. Mijn keel is door emoties enigszins dichtgeknepen. We drinken een kop koffie en kletsen wat, en dan met z’n allen door naar de incheck balie. Koffers gaan op de band, we hebben onze boarding passes in de hand. Het onvermijdelijke moment wordt nog even uitgesteld want we kunnen nog een eindje met z’n allen doorlopen, voordat we bij de security check komen.

Omhelzingen. Mijn ogen worden vochtig en al snel lopen de tranen over mijn wangen. Ik zie ze ook bij onze geliefden. Acht maanden naar Azië, hoe fijn ook, het is niet niets… We maken ons los en lopen door naar de security check. Nog een laatste blik en zwaai en dan zijn ze uit het zicht.

De wereld is klein

Tegenwoordig is de wereld een stuk kleiner dan zeg 25 jaar geleden. Vliegen is gemeengoed geworden en het internet heeft wereldwijd communiceren zeer eenvoudig gemaakt. We vliegen ruim 8.000 km. van Nederland vandaan, maar toch voelt het niet als de andere kant van de wereld. De drempel om langdurig naar het buitenland te gaan is lager dan vroeger.

Katrín en ik hebben onderling de afspraak gemaakt dat de locaties waar we op uitkomen, ons altijd in staat moeten stellen om binnen 24 uur terug in Nederland te zijn als dat noodzakelijk is. En die 24-uurs regel in combinatie met de locaties waar je dan heen kunt, is prima te hanteren. We gaan niet diep de jungle in of op een onbewoond eilandje ver in de Pacific zitten 😊.

Geen drempel maar een berg

De geografische afstand van Nederland is voor mij nooit een probleem geweest. De fysieke afstand van familie was dat wel. En is dat eigenlijk nog steeds wel, maar anders dan vroeger.

In 2018 was ik drie maanden naar Azië en was er een optie om me daar te vestigen. Ik heb daar lang over nagedacht, maar het fysiek afstand nemen was toen een berg, geen drempel. Een berg die ik niet kon beklimmen en ik heb dus op dat moment besloten de stap niet te zetten.

Maar Nederland achter mij laten en langdurig naar het buitenland gaan is iets dat al heel lang een droom van mij is. Dus toen ik Katrín leerde kennen en zij dezelfde droom bleek te hebben als ik, maar ook dezelfde berg moest beklimmen, zijn we er met elkaar over gaan praten en langzaamaan vind je dan toch een weg.

…en dan krijg je te horen dat je opa wordt

Een vriendin met wie ik sprak over ‘de berg’ zei tegen mij dat ik het misschien moest omdraaien. “Als je nu gaat, dan zeg je over een paar jaar misschien dat het mooi was en dat je weer gewoon terug naar Nederland wilt. En in de tussentijd gaat alles in Nederland met je familie en vrienden helemaal top. Als je het nu niet doet blijf je het uitstellen en komt het er misschien nooit meer van. Of heb je net je plannen gemaakt, krijg je te horen dat je opa wordt en besluit je weer om je plannen uit te stellen. Enzovoorts…..”

Hm, daar had ze wel een punt. Ik heb die gedachte vastgehouden en mezelf eigen gemaakt en dat heeft de berg voor mij doen veranderen in een te nemen drempel. Ik heb de stap kunnen zetten van dromen over naar mijn droom durven doen. Daar ben ik haar zeer dankbaar voor!

Azië, here we come!

We zitten in het vliegtuig op weg naar Bangkok. We gaan twee maanden Thailand verkennen op zoek naar locaties die we geschikt vinden om te wonen en waar we retreats kunnen gaan organiseren. Na die twee maanden vliegen we door naar Bali met hetzelfde doel. En na twee maanden op Bali zien we het nog wel waar we dan heen gaan. Het voelt goed om de stap te hebben gezet, onze droom om langdurig naar het buitenland te gaan, nu te durven doen. Ik kijk naar Katrín en ik zie bij haar hetzelfde. Ik voel me een geluksvogel met haar als mijn levens- en reispartner.

Wat houdt jou tegen?

Bijna iedereen heeft dromen. Maar veel van die dromen brengen we niet tot uitvoering, die durven we niet te doen. Heb jij ook dromen? Wat houdt jou tegen om die dromen uit te voeren?

We zijn benieuwd naar jouw bevindingen en verhalen. Leuk dus als je onderstaand reageert. Het website systeem vraagt om je naam en een emailadres, helaas hebben we dat niet kunnen aanpassen. Het emailadres wordt verder nergens getoond en het website adres hoeft niet te worden ingevuld.